Er wordt altijd gesproken over de donkere dagen voor kerst.
Ik vind die dagen erna veel donkerder. Kerstboom weg, donker, somber weer. Gisteren bijvoorbeeld, raasde storm Corrie door ons land. Ik heb even gekeken, maar Google vertelde mij dat die stormen vrouwennamen hebben omdat daarmee de meer dodelijke stormen worden aangekondigd. Dus Henk laat maar een flauw windje, Karel een zacht briesje en Joop een nagenoeg onvoelbaar zuchtje.
Maar die vrouwen, die blazen er tegenaan! Ik was Corrie gisteren vergeten toen ik om 6:30 uur ‘s ochtends even mijn tuindeur open deed omdat ik het warm had (jaja, bijna 50, dan krijg je dat…). Corrie trok mijn glas gordijnen van het raam en stuurde ze zeiknat naar de achterburen. O shit, even niet aan gedacht. Die vrouwen. Daar moet je dus rekening mee houden blijkbaar. Tijd voor een nieuw seizoen vind ik.
Van die dagen dat je, ook al is het maar 5 graden, buiten het zonnetje op je gezicht voelt. En dat je weet; het wordt beter. We gaan weer goede tijden tegemoet. Die paar zonnestraaltjes doen zoveel. Ik word er blij van. Even nog februari en maart door zien te komen en dan in april verwacht ik toch echt dat er meer dan een dag in de maand de zon gaat schijnen. Dat je de warmte gaat voelen. Goed voor de mensheid, goed voor de zonnepanelen, naar buiten, vitamine D. Er is een theorie dat als je veel lacht, je goede stofjes aanmaakt in je lijf. Geluks hormonen. Ik krijg veel meer zin om te lachen als de zon schijnt. Dan gaat het meer vanzelf. Dus laat maar komen die regenbui van zonnestralen.
Reactie schrijven